Clubfoot -Këmba e shtrembur ose Pesequniovarus (Pjesa e parë)

Prindërit tashmë e dinë menjëherë nëse i porsalinduri i tyre ka një këmbë të shtrembër. Disa e dijne edhe para se fëmija të lindi, nëse është bërë një eko gjatë shtatzënisë pas javës 16. Një këmbë e shtrembër ndodh në përafërsisht një në çdo 1,000 lindje, në djem pak më shumë se në vajzat .. Një ose të dyja këmbët mund të preken.

SHKAQET

Mjekët ende nuk janë të sigurt pse kjo ndodh, edhe pse kjo mund të ndodhë në disa familje me pesequinovarus të mëparshëm. Në fakt, shansi i foshnjës tuaj të paturit e një këmbë e shtrembër është dy herë më shumë gjasa, nëse ju, bashkëshorti juaj, ose fëmijët tuaj të tjerë gjithashtu e kanë atë. Më pak të rënda Problemet në këmbë tek të mitur janë të zakonshme dhe shpesh quhen gabimisht këmbë e shtrembër.

Te pes equinovarusi i fetusit, ekzistojnë ndryshime në pozitën dhe formën e kockave tarzale, në ligamente, tendine dhe muskuj. Të njëjtat ndryshime janë vërejtur dhe te i porsalinduri me pes equinovarus.PEV tipik karakterizohet me praninë e të gjitha pjesëve të skeletit të shputës dhe është i ndryshuar vetëm forma dhe pozita e tyre, pra shputa është e deformuar. Ky tip i PEV karakterizohet me prognozën relativisht të mirë sepse reagon mirë në trajtim.

SIMPTOMAT

Deformiteti i shputës duket që në lindje, ndërsa ekzistojnë shkallët e ndryshme të intenzitetit të deformitetit, nga e lehtë deri te shumë e rëndë.

Pamja është e padyshimtë , nuk të lë hapsirë për gabim : këmbë është kthyer në anë dhe kjo mund edhe të duket se maja e këmbës është aty ku fundi duhet të jetë.

Këmbë e përfshirë, pulpa dhe këmbë janë më të vogla dhe më të shkurtër se sa në anën normale.

Kjo nuk është një gjendje e dhimbshme. Por në qoftë se nuk trajtohet, këmbë e shtrembër do të çojë në diskomfort të rëndësishëm dhe paaftësi në vitet e adoleshencës e lart

Deformiteti përbëhet nga disa komponente:

Ekvinusi (equinus), deformimi te i cili shputa gjendet në pozitën e fleksionit plantar, kështu që gjatë ngarkesës vëtëm pjesa e përparme e shputës prek dyshemenë.

Varusi (varus), inverzioni i shputës, pra ulja e buzës së jashtme të shputës dhe ngritja e buzës së brendshme.

Aduktusi (adductus), pjesa e përparme e shputës, pra metatarzusi me gishtërinjtë është i drejtuar kah boshti medial sagital i trupit ashtu që me pjesën e pasme formon këndin e hapur medialisht (nga brenda).

Ekskavatus (excavatus) pjesa e përparme e shputës në raport me pjesën e pasme është e drejtuar në drejtim plantar, pra kemi theksim të harkut normal longitudinal të shputës.

Rotacioni i brendshëm i pjesës distale të kërcirit, është komponentë jokonstante e deformitetit.

Ecja është e mundur vetëm duke e hedhur njërën shputë mbi tjetrën, ose në mënyrë harkore duke bërë gjysmërreth. Ecja është e joelastike. Sipërfaqja mbështetëse e shputës është e zvogëluar, qendra e ngarkesës së trupit është e ç’vendosur nga përpara, gjë që kompensohet me lordozën lumbale të theksuar. Kjo më vonë çon në ndryshime degjenerative artrotike të kërdhokullave dhe kolonës lumbosakrale.